Nasze osiągnięcia

* okiem dorosłych:

Praca całego przedszkola nastawiona jest na dziecko. Wszystko toczy się dla dziecka, wokół dziecka i zależy od dziecka. Nauczyciele i pracownicy administracyjno – obsługowi starają się, aby dziecko było najważniejsze w strukturze placówki. Nauczycielki:

1. Dostrzegają każdego wychowanka jako indywidualną jednostkę:
2. poprzez systematyczne obserwacje poznają jego umiejętności, możliwości, sposoby zachowań, tempo pracy oraz etap rozwoju, na jakim znajduje się każde dziecko,

• wypracowują i stosują w praktyce metody pracy z dzieckiem zdolnym i z dzieckiem mającym trudności w opanowaniu materiału.

1. Preferują zajęcia prowadzone w małych zespołach, co pozwala na stały kontakt z każdym dzieckiem,
2. Dopasowują przekazywane dzieciom treści, przewidziane w programie, do ich możliwości fizycznych i psychicznych,
3. Tworzą miejsca i okazje do spontanicznych i swobodnych wypowiedzi dzieci, stawiania pytań, dawania wyjaśnień,
4. Zachęcają dzieci do wnikliwej obserwacji otoczenia oraz różnorodnych rzeczy i zjawisk, co pozwala na rozwój badawczej aktywności wychowanków
5. Zachęcają dzieci do obcowania ze sztuką i muzyką (teatrzyki, spotkania baletowe i spotkania z muzyką, stałe wzbogacanie płytoteki, gromadzenie i eksponowanie reprodukcji),
6. Inspirują do aktywności twórczej,
7. Uczą samodzielności w działaniu i w podejmowaniu decyzji,
8. Współpracują z lekarzem pediatrą, psychologiem, logopedą ustalając ewentualną pomoc specjalistyczną,
   Starają się systematycznie współpracować z rodzicami dzieci służąc im stałą radą i pomocą.

* okiem badaczy (ewaluacja wewnętrzna)

Indywidualne podejście” do każdego dziecka nauczycielki w praktyce realizują przede wszystkim poprzez rozmowy, zadawanie pytań otwartych (np. jak można to zrobić?, co zmienić?, co dziecko chciałoby robić? itp.). W ramach indywidualnego podejścia starają się też poznać każde dziecko i jego rodzinę, analizują postępy i trudności, dbają o poczucie sukcesu dziecka (w tym celu nauczycielki stosują pochwały i nagradzanie nawet za najmniejszy sukces), dostosowują zajęcia do możliwości dziecka (dając trudniejsze i łatwiejsze zadania). Gdy jest potrzeba, po południu nauczycielki pracują indywidualnie z dziećmi, jeśli te przejawiają jakieś deficyty. Istotne, zdaniem badanych, jest też zaznaczanie obecności każdego dziecka w grupie oraz szanowanie tempa pracy dziecka, czy zajęcia integrujące grupę itp. Ponadto dla każdego dziecka opracowywany jest kwestionariusz obserwacji, który towarzyszy dziecku przez cały pobyt w przedszkolu. Kwestionariusz został opracowany przez radę pedagogiczną, większość uwag nanoszona jest w formie punktacji, ale jest tam również miejsce na uwagi wnoszone przez nauczyciela, a także informacje o współpracy dziecka ze specjalistami.

·        Nauczycielki dają dzieciom jak najwięcej czasu na zabawę – są zabawy kierowane przez nauczyciela, ale sporo jest też zabaw swobodnych, inicjowanych przez dzieci. Nauczycielki starają się też stymulować kreatywność dzieci, zachęcając je do samodzielnego wymyślania gier planszowych, malowania rękami, pantomimy czy też zabaw z kolorowymi kawałkami papieru.

·        Nauczycielki deklarują, że dbają o aktywny udział dzieci w zdobywaniu wiedzy. Nauczycielki prowadzą zajęcia tematyczne, związane z zainteresowaniami dzieci (np. kosmos, rycerstwo). Dzieci mogą wtedy występować w roli ekspertów w danym temacie, przynoszą również pomocne materiały do zajęć z domu i angażują rodziców do pomocy.

·        Rozwój umiejętności społecznych dzieci wspierany jest poprzez rozmowy, zabawy integrujące grupę, niewyróżnianie i niefaworyzowanie dzieci przez nauczycielki. Wszystkie grupy wprowadziły system nagradzania dzieci, dodatkowo nagrody i „pocieszki” rozdaje dyrektor.

·        Nauczycielki deklarują, że wzmacniają samoocenę i podnoszą satysfakcję dziecka z własnego działania: eksponują prace na wystawach prac plastycznych, nagradzają je za udział w konkursach (zewnętrznych i wewnętrznych), budują w nich poczucie sukcesu na przykład z przygotowywania przedstawienia. Ponadto zajęcia korekcyjno – kompensacyjne zawsze kończą się sukcesem dla każdego, nawet najsłabszego dziecka.

·        Zakładane w programie zagadnienia tożsamości narodowej i przynależności do społeczności lokalnej nauczycielki głównie realizują w formie zajęć tematycznych „Polska” i zajęć w „Klubie Europejczyka”, czyli organizują wycieczki, omawiają z dziećmi symbole i elementy tradycji. Ciekawym przykładem podanym przez nauczycielki było zaangażowanie rodziny polsko-fińskiej z przedszkola do poszerzenia wiedzy dzieci o zwyczajach i tradycji Finlandii.

* Okiem dziecka